Hacı Allahverdi oÄlu HÉziyev (KÉbirli) 1949-cu ildÉ AÄcabÉdi rayonunun TÉzÉkÉnd kÉndindÉ dünyaya göz açıb. GÉncÉdÉ Pedaqoji Ä°nstitutun riyaziyyat fakultÉsini bitirib. 50 ildÉn çox pedaqoji fÉaliyyÉtlÉ mÉÅÄul olub. GÉlÉcÉk nÉslÉ qÉdim vÉ dÉqiq riyaziyyat elminin sirlÉrini dÉrindÉn öyrÉnib, aÅılayıb.
... MÉn elÉ düÅünürÉm ki, riyaziyyatçı olmaq, bu fÉnni içÉridÉn qavrayıb, baÅqalarına öyrÉtmÉk sÉnÉti Ulu Tanrı tÉrÉfindÉn insana bÉxÅ edilÉn bir vergi, istedaddır. VÉ Tanrı bu istedadı insanlara verÉndÉ çox Éliaçıqlıq edib. YÉni bu vergi insana saf ürÉklÉ verilir ki, istedad çox zaman hÉrtÉrÉfli vÉ çoxÅaxÉli olur. Hacı müÉllimdÉ olduÄu kimi ...
Hacı müÉllim tÉxÉllüs götürmÉyib. (bu heç ehtiyac da yoxdur) ElÉ adı, soyadı ilÉ birlikdÉ çoxdandır yazır, yaradır. Poeziyanın lirik çeÅmÉsindÉn ürÉyi, qÉlÉmi ilÉ qidalanır. TÉsadüfü deyil ki, lap bu yaxınlarda millÉt vÉkili, Åair Tahir Rzayevin maddi vÉ mÉnÉvi dÉstÉyi ilÉ onun “HÉr söz yadigardır” adlı ÅeirlÉr kitabı iÅıq üzü görmüÅdür.
ÅeirlÉrindÉ VÉtÉn, Torpaq sevgisi ana xÉtt tÉÅkil edÉn Hacı müÉllim doÄulub boya-baÅa çatdıÄı, tÉkcÉ tÉbii yox, hÉm dÉ mÉnÉvi havasi ilÉ nÉfÉs aldıÄı kiçik vÉtÉni AÄcabÉdini belÉ tÉsvir edir:
ÅÉhidlÉrin baÅda tacın,
Artıq yoxdur aÄrın-acın
Dastan qoÅur Åair Hacın
SözlÉrini deyir qÉti,
VÉtÉnimsÉn AÄcabÉdi.
44 günlük VÉtÉn müharibÉsindÉ vÉtÉnpÉrvÉr oÄullarımızın Ana Torpaq uÄrunda canlarını fÉda edÉrÉk, torpaÄımıza isti, azad, doÄma nÉfÉs gÉtirÉn qÉhrÉman ÅÉhidlÉrimizin baÅımızın tacı kimi uca yerdÉ durmalarını çox tÉbii vÉ inandırıcı ÅÉkildÉ qÉlÉmÉ almıÅdır Åair.
Hacı müÉllim olduqca duyÄulu, vÉtÉnpÉrvÉr, sÉmimi, açıqürÉkli, insanlıÄa baÄlı bir ÅÉxsdir. O, Étrafındakı insanlara inanır, etibar edir. DostluÄa, qardaÅlıÄa inam, ümid bÉslÉyir. BelÉ bÉÅÉri hiss vÉ duyÄulara üstünlük verÉn Åair özü nümunÉvi bir insan kimi ÉhdinÉ sadiqdir. ÆhdÉ vÉfasız çıxanlar ona Ézab verir, yaddaÅında silinmÉz iz buraxaraq mÉnfi emosiyalar yaradır. Bunlar onu çox incidir, qÉlbini aÄrıdır.
Hacı müÉllim, tÉbiÉt dÉyiÅdiyi kimi, insanın da dÉyiÅmÉsi vÉ insana bÉslÉnÉn ögey münasibÉti qÉbul edÉ bilmir. Bunu onun qÉlÉmi belÉ dilÉ gÉtirir:
Qara saçım aÄarmazdı
ÜrÉyimi duyan olsa
Çünki insani dÉyiÅiklik ürÉyi aÄrıdır, Åüura kölgÉ salır. Axı dünyanın ÉÅrÉfi sandıÄımız insan dÉyiÅirsÉ (mÉnfi tÉrÉfÉ), demÉk ali, ulu hisslÉr, mÉnÉviyyat, eyni zamanda mÉnÉvi dÉyÉrlÉr dÉ dÉyiÅir. Sözsüz bu dözülmÉz haldır. Odur ki, Åair buna ÅerindÉ münasibÉtini gizlÉtmir:
Hacı, sinÉn oldu oxlara niÅan,
Onunçün sÉn idin daim pÉriÅan,
Oturub mÉclisdÉ yersiz danıÅan,
Yer nadan qocaltdı, mÉn qocalmadım...
Çox çÉtin vÉ ÅÉrÉfli peÅÉ sahibi, müÉllim olan Hacı HÉziyev müÉllimin çÉkdiyi minbir Ézabı “MüÉllim” ÅerindÉ tÉbii boyalarla Éks etdirmiÅdir:
Mayası halallıq, özü müqÉddÉs,
ZülmÉt gecÉlÉrdÉ nurdu müÉllim.
ÇÉkdiyi zÉhmÉtin barın görÉndÉ,
QönçÉsi çatlamıŠgüldü müÉllim.
HÉyatda müÉllim vÉ Åair Hacı HÉziyevin “NÉsinÉt” adlı Åeiri geniÅ, ÉhatÉli vÉ bütövdür. Burada Åairin dünyanın hÉr üzünü gördüyü vÉ hÉyatdan çox Åey (dÉyÉrli) götürdüyü özünü olduqca qabarıq büruzÉ verir. “NÉsihÉt”in hÉr beytindÉ insanlara hÉr zaman, hÉmiÅÉ gÉrÉk olan düÅüncÉli, mÉnalı fikir, nÉsihÉt var. Axı belÉ nÉsihÉtlÉrÉ indiki dÉyiÅÉn, qarıÅıq zamanda çoxlarının ehtiyacı var. Etiraf edÉk ki, zamanın çox da düz getmÉyÉn axınında bÉzilÉri hara vÉ necÉ addım atmaÄın vacibliyini dÉrk etmir. BelÉlÉrinÉ üz tutan müÉllif haqlı olaraq deyir:
Yelbeyin, fÉrsizi çÉksÉlÉr baÅa,
Bilin ki, o yerdÉ daÅ düÅÉr baÅa.
ÆlavÉ heç bir sözÉ ehtiyac yoxdur. Hacı müÉllim sözü yerindÉ vÉ lazımı qÉdÉr demÉyi bacarır.
... Ömrün 75 ilini arxada qoyan vÉ bu yaÅda ilk ÅeirlÉr kitabı iÅıq üzü görÉn Hacı müÉllimin sinÉsi poeziya lövhÉlÉri ilÉ doludur. Ä°nanırıq ki, o qÉlbinin sÉsinÉ sÉs verÉrÉk, Åair qÉlÉmi ilÉ yeni-yeni poeziya lövhÉlÉri çÉkÉcÉk, zamanın tÉlÉbkar oxucusunu bu poeziya nümunÉlÉrinÉ Åövq edÉcÉkdir. Bunları demÉyÉ onun öz üzÉrinÉ götürdüyü mÉsuliyyÉt vÉ yaradıcılıÄına kÉnardan yanaÅma hissi ilÉ baxmaq bacarıÄının mövcudluÄu imkan verir.
