Yanında az biraz saygı!
Hatta ve hatta özgüven ve dahi kararlılık…
Bu şehrin sanki biraz bu saymış olduğum özelliklere ihtiyacı varmış gibi geldi bana. Birbirimize saygımız hiç yok, saygı olmayınca doğal olarak ta sevgimiz yok. Sevginin olmadığı yerlerde özgüven ve buna bağlı olarak ta kararlı adım atılamaması…
İşte size Erzurum’un özeti cancağızlarım.
Tarih deseniz bizde.
Kültür zaten hak getire.
Zenginliklerimiz çoğu ülkede yok.
Dahasını sayalım mı?
Sayalım, sayalım…
Ama şu gerçeği lütfen artık görerek sayalım olmaz mı?
Birileri bu şehir üzerinde maddi veya manevi olarak bir şeyleri kullanabiliyorsa ve bizleri temsil noktasında bize hizmet ettiğini ifade eden birileri de, bu duruma seyirci olarak kalabiliyorsa; biz önce kendimizi şu boy aynasının karşısına almamız gerekmektedir.
Geçtiğimiz hafta bu şehirde bir devrim yaşandı farkında değil misiniz?
Birisi çıktı ve bu şehirde yolunda gitmeyen bir şeylerden bahsetti.
Hem de yargıya müracaat ederek.
Basit bir olay mı sizce?
Artık hesap sorma zamanı değil mi?
Sırf bir imza atmak için hem de kendi üyelerini perişan edecek olan, perişan eden kararların alındığı maddelerin yazıldığı kâğıdı imzalamak için hatta ve hatta o üyelerin kendi paralarıyla on binlerce lira verilerek alınan kalemi dile getirmeyelim mi?
Bu milletin sırtından hiçbir padişaha nasip olmamış bir hayat yaşayanlarımızı daha ne kadar sırtımızda taşımaya devam edeceğiz ki?
Adı Sivil Toplum olan ama sivil toplumun hayrına nasıl bir çalışma yaptıkları belli olmayan bu tür yerlere denetçi diye atananların, ne iş yaptıklarını sormayalım mı?
İlk itirazın yaşandığı Ticaret Odasında bu kararlar alınırken, denetçi olanlarımız ne iş yaparlardı merak ettik doğrusu.
Alınan bu kararlar denetime tabi değildi ise yapılan bu itiraz neyin nesi. Yok bu itiraz haklı bir serzeniş sonucu ise bu denetçilerimiz nerededir ve ne iş yaparlar, kamu ve kanun sorsun artık…
Değil mi ki her şeyin başı birazcık sevgi!
Halkını sever isen hizmeti görürsün, kontrol edersin ve samimi bir şekilde de desteklersin.
Dedik ya;
Birazcık sevgi kaç para eder.
Bir imza kalemi kadar değeri yok mudur?
Yoksa emekli edildiği halde, bu şehirde çalışacak eleman yokmuş gibi hem de özel kaleme yeniden göreve çağrılan bir personel kadar?
Tamam altında bir şeyler aramayalım da,
Bari bunun cevabını bulun bize;
Kendi insanına birazcık sevgi kaç para eder?
Gazeteci & Yazar
Hakan Dikmen
