Özünü təsdiqə doğru - Vətən Naminə

Ali təhsil illərinin 1941-1945-ci illər müharibəsinə düşməsi gələcək uğurunda cızdığı planları alt-üst etsə də səbirli, dözümlü olması onu mənəvi sarsıntıların əlindən qopara bildi. Atası Əlirza kişinin, anası İzzət xanımın ümid dolu baxışları tutduğu yoldan dönməməyə, bütün çətinliklərə sinə gərməyə ruhlandırdı gələcəyin Liderini. Çəkilən zəhmət, fədakarlıq və öyrənməyə həvəs uğurların təməlinə çevrildi. Ağrılı, acılı günlər arxada qalmışdı. Qabaqda isə atasız, anasız və bir də uzun, sonu görünməyən  bir yol var idi. Torpaqürəkli bir yurd oğlunun gələcək tale yolu yüksək vəzifələrə doğru uzanmaqdaydı.

1967-69-cu illərdə artıq o, Respublika Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin sədri vəzifəsinə irəli çəkilmişdi. Bir azərbaycanlının belə böyük və məsuliyyətli bir vəzifəyə irəli çəkilməsi qanı qanımızdan olan badxahlarla yanaşı, qeyri-millətlərdən olanları da qıcıqlandırmaya bilməzdi. Dişi qanlı, üzünə bir söz deməyə cürətləri çatmayan, kölgəsini hər an qılınclamağa hazır olan canavarlar bütün vasitələrlə onu gözdən salmağa çalışır, məhvi üçün ağlı-qaralı ssenarilər cızırdılar. Lakin onlar bir şeyi unudurdular ki, müqəddəs bir torpaqda mayası yoğrulan, ruhuna günəşin nuru hopan və müqəddəs bir ad daşıyan şəxsiyyəti məhv etmək, gələcəyinin üstünə xətt çəkmək heç də asan işdeyil. Heydər Əliyev kimi seçilmişləri tanrı özü qoruyur və onlar bütün uğurların zirvəsinə tanrının ipindən tutub qalxmaqla nail olurlar.

1969-1982-ci illər artıq Heydər Əliyev erasının başlanğıcı demək idi və fenomenal lider olmasını onun xalqın rəhbəri kimi bir qərinəlik fəaliyyətinin istənilən mərhələsində görmək olar. 1969-1982-ci illər tariximizin elə bir səhifəsidir ki, bu səhifə müasir Azərbaycanın inkişafının o dövrdə qoyulmuş təməl prinsiplərini bütünlüklə özündə əks etdirir. Onun xalq, dövlət qarşısındakı xidmətinin misilsizliyini təkcə elə bu dövrdən aydın görmək olar.

Təbiətən qurucu olan və gəncliyində memar olmaq istəyən bu dahi şəxsiyyət sovet dövrü üçün az sayılan 46 yaşında təbii sərvətlərlə zəngin, lakin infrastrukturu, güclü kadr və intellektual potensialı olmayan bir ölkədə qısa zaman kəsiyində uğurlu yenuliklərə imza atdı. O, ənənəvi sovet düşüncə sistemini, sovet özünəqapanma akademizmini dağıtdı və özünü bütün çətinliklərdən uğurla çıxmağı bacaran, siyasi xəttində yanılmazlığını təsdiq edən bir şəxsiyyət kimi sübüt etdi.

Yüksək təşkilatçılığı, gələcəyə hesablanmış ideyaları ilə Stalin zamanından qalan keçmişin qalıqlarını və Xruşov dönəminin səriştəsizliyini aradan qaldırdı, yeni iş və rəhbərlik üslubu yaratdı, cəmiyyətə yeni dövlət idarəetməsi metodlarını göstərdi.

Sovet odeologiyasının qılıncının sağının və solunun kəsdiyi bir dövr olsa da öz milli kimliyinə söykənərək uzunmüddətli inkişaf strategiyası hazırlayan Heydər Əliyev Azərbaycanın iqtisadi, intellektual, mədəni, elmi-tekniki resurslarını səfərbər etdi, bütün mövcud potensialı milli oyanış yönündə hərəkətə gətirdi. Məhz onun sayəsində Azərbaycan qısa müddətdə böyük sənaye ölkəsinə çevrildi. Azərbaycanlıların milli özünüdərk prosesini gücləndirməklə ölkənin bütün strukturlarında, xüsusilə də milli təhlükəsizlik və hüquq-mühafizə orqanlarında onların söz sahibi olmaq kimi strateji məsələlərinin həlli yollarını tapmaq Heydər Əliyevi narahat edən problemlərdən biri idi. Milli düşüncəli gənclərin cəmiyyətin hərəkətverici qüvvəsi olaraq sağlam cəmiyyət quruculuğuna cəlb olunmaları, onların müsbət potensialından dövləti dayaqların möhkəmləndirilməsinə istifadə etməyi hədəfinə alan ulu öndər bütün çətinliklərə baxmayaraq on mindən çox gənci azərbaycandan kənarda təhsil almağa göndərdi və bununla da milli kadr problemi öz həllini tapdı.

Könül Nəbizadə Fəxrəddin qızı