Kimsə “Zirə”nin daha uğurlu olacağını desəydi, onu da qınamazdım. Lakin həm keyfiyyətli və təcrübəli futbolçulardan qurulan heyət, həm futbol fəlsəfəsi və işə düzgün yanaşma yönündə təkmilləşdirilmiş strategiya, həm də büdcə cəhətdən ciddi üstünlüyə malik “Sabah” haqda belə düşündüyümə görə məni qınamalarını da istəməzdim.
Masazır təmsilçisi “Sabah” bizik” deviziylə nəinki azarkeşləri, eləcə də futbol ictimaiyyətini yanıldırsa, günah məndədimi? Axı hər şey başqa cür ola bilərdi. Sadəcə, klub rəhbərliyi Murad Musayevin istefasından sonra silkələnən fundamenti düzgün seçimlərlə möhkəmləndirə bilmədi. Əvvəlcə Krunoslav Renduliçin təyinatında səhvə yol verən funksionerlər bundan dərs çıxarmaq əvəzinə növbəti biabırçı qərarla tarixə düşdü. Daha dəqiqi, rəhbərlik baş məşqçi kimi heç bir təcrübəsi olmayan Vasili Berezutskiylə 2,5 illik müqavilə bağlamaqla özünü oda atdı. Vallah, bunu başqa cür izah edə bilmərik. Avrokuboklar uğrunda mübarizə aparan komandanın Berezutskiyə tapşırılması böyük riskə getmək idi ki, işlər söz sahiblərinin istədiyi kimi getmədi və getmir.
Razıyam ki, Berezutski Rusiya futbol məktəbinin parlaq fiqurlarından biridi. UEFA kubokunun qalibi olmaq, milli komandanın heyətində AÇ-2008-də bürünc medallara yiyələnmək, necə deyərlər, hər kişiyə nəsib olmur. Lakin bu onun Azərbaycan premyer-liqasında da uğurlu olacağı mənasına gəlməməliydi. Necə ki, hər şey reallıqda əksini tapır. Hətta elələri var ki, sözünü bizim kimi xoşməramlı şəkildə yox, məhz belə çatdırır:
“Aleksey Berezutski (qardaşı – red.) Vasili Berezutskidən daha məsuliyyətlidi. Vasya küləkdi. O, bu yaxınlarda müsahibə verərək, Çində özünü yaxşı hiss etdiyini deyirdi. İki gündən sonra isə Azərbaycan klubuna keçdi, baş məşqçi təyin edildi”.
Bu sözlər ÇSKA-nın kapitanı və Rusiya millisinin sabiq qapıçısı İqor Akinfeyevə aiddi. Onun belə mərhəmətsiz açıqlama verməsinə nəyin səbəb olduğunu bilmirəm. Lakin bir məsələdə haqlıdı. Berezutski həqiqətən bir çox hallarda dediyi sözə sadiq qalmır. Məsələn, “Sabah”ın prezidenti Maqsud Adıgözəlov yeni baş məşqçidən komandanı qısa müddətdə toparlamasını və avrokuboklara vəsiqə qazanmısını istəmiş, mütəxəssis isə noyabrda bu haqda açıqlama verərək vəzifəsinin öhdəsindən gələcəyini bildirmişdi. Və “bayquşlar” həmin gündən sonra keçirilən 6 matçda cəmi bir qələbə qazanıb. İndi 4-cü pillədə olan “Turan Tovuz”dan nə az, nə çox - 8 xal geridədilər.
Nəhayət, 21-ci turda “Kəpəz”in meydanından məğlub ayrılan Berezutski bıçağın sümüyə dirəndiyini dərk edib gözlənilən etirafı səsləndirdi. Dedi ki, bizim üçün prioritet kubokdu. Təbii ki, belə açıqlama “Sabah” azarkeşlərini qəzəbləndirməliydi. Onalr böyük büdcəyə, çoxsaylı və baha futbolçulardan qurulan heyətə malik olan komandanın baş məşqçisinin hələ qarşıda 15 tur qala-qala “ağ bayraq qaldırmasını” qınamalıydı. Təəssüf ki, “Soldati di Sabah” fanklubunun rəhbəri Ağaxan Abdullayev belə ciddi prosesi şansla əlaqələndirir. Axı futbolun yalnız şans, bəxt, nə bilim, inamla bağlı olmadığını azyaşlı azarkeşlər belə yaxşı bilir. Axı “Sabah”da məşqçi işi hiss edilmir. Axı “Sabah” əvvəlki kimi məhsuldar oyunlar sərgiləmir.
Mövsümün əvvəlində hücumlarda effektiv, müdafiədə bərbad olan kollektiv indi ön xətdə də ciddi çətinliklərlə üzləşib. “Bayquşlar” geriyə gedir. Ən əsası, ilk “dördlük”dəki yerini hələ mövsümün əvvəlindən “Araz-Naxçıvan” və “Turan Tovuz”a peşkəş edən komanda indi ora əl uzatmaq belə istəmir. Rusiyada dəyişkən əhvalıyla tanınan Berezutski göz görə-görə “Sabah”ı da sabit nəticələrdən uzaqlaşdırdığı anda işi şansda buraxmaq hansı peşəkarlığın göstəricisidi? “Sabah” bizik” hər uğursuz nəticədən sonra “növbəti oyuna hazırlaşacağıq” ifadəsinin bədii təsvir vasitəsidi, yoxsa azarkeşlərə verilən boş ümid?
Deyəsən, Akinfeyev tam haqlıdı. Berezutski küləkdi və yavaş-yavaş “Sabah”ı uçuruma – aşağı pillələrə və kubokda mübarizəni dayandırmağa sürükləyir!
KƏNAN BAHADIR
