Bildiyimiz kimi, ötən ay AFFA İcraiyyə Komitəsi bütün futbol ictimaiyyətində böyük rezonans doğuran qərar qəbul etdi. Məhz, Azərbaycan Premyer Liqasında əcnəbi futbolçulara qoyulan məhdudiyyətin tamamilə ləğvi. Belə radikal tədbirlər görülməli idi. Buna səbəb çempionatdakı zəif rəqabət və Azərbaycanın həm FİFA reytinqində, həm də UEFA-nın klublar sıralamasında mövqeyinin zəifləməsi olub.
Gördüyümüz kimi, Azərbaycan millisinin və klublarının beynəlxalq arenada göstərdiyi nəticələr çox arzuolunmazdır. Son 15-20 ildə heç bir məhdudiyyət tətbiq edilməyib. Bir vaxtlar 6+5 variantı tətbiq olunurdu, burada 5 yerli sakindən ən azı birinin yaşı 21-dən yuxarı olmamalıdır, sonra onlar sadəcə 6+5-ə keçdilər, son 3 mövsüm 7+4 limiti ilə oynanılıb.
Bütün bu limit variantları ilə yerli futbolçuların maaşlarında süni artım var idi ki, onlar istənilən AzPL klubuna şərtlər diktə edə bilirdilər və heç bir şəkildə Avropada oynamaq üçün getməyə can atmırdılar. Ailəyə, valideynlərə, qohumlara bağlılığın böyük rol oynadığı mentalitetimizin də təsiri var idi.
Nəticədə yerli futbolçuların məcburi irəliləmələri həm klub futboluna, həm də Azərbaycan millisinə heç bir bəhrə vermədi. Çünki futbolçuların çoxu qətiyyən narahat deyildi, düşünürdü ki, limit var və mən də əsas heyətdə olacam.
İndi AFFA İcraiyyə Komitəsinin radikal addımlarından sonra limit tamamilə aradan qaldırılacaq və azərbaycanlı futbolçular start yeri uğrunda əcnəbi futbolçularla rəqabət aparmalı, komandalarının baş məşqçilərinə uyğun olduqlarını sübut etməli olacaqlar.
Bu addımlar yerli futbolçuların maaşlarını 2-3 dəfə azaltmağa kömək edəcək və onlar da seçim qarşısında qalacaqlar. Ya belə şərtlərlə razılaşmalı və əcnəbi oyunçularla başlanğıc mövqe uğrunda yarışmalı, ya da xaricə gedib karyeralarını orada qurmalı olacaqlar. Sual olunur: futbolçularımız doğrudan da Avropada oynaya biləcəklərmi? Cavab bəli,oynaya bilərlər. Ancaq bu, yalnız futbolu həyatın mənası və yüksəkliklərə çatmaq arzusu olanlar üçün işləyəcək, adi pul qazanma yolu axtaranlar üçün deyil.
Futbolçularımız Slovakiya, Bosniya, Sloveniya və Rumıniyanın 3-5-ci səviyyəli klublarında oynamaq iqtidarındadırlar, yaxud Serbiya və Polşa birinciliyində 8-10 yerlər uğrunda mübarizə aparan klublar kimi variant da var. Albaniya, Latviya və Gürcüstanda aparıcı klubların seçimi də nəzərə almaq olar. Axı bunun misalları var və məncə, hər kəs bilir ki, hansılar - Zamiq Əliyev (Eqnatiya, Albaniya), Rahil Məmmədov (Radomyak, Polşa), bir müddət əvvəl eyni kluba keçmiş Renat Dadaşov 2 debüt matçında qol vurub və Mahir Əmrəli (Nürnberq, Almaniya). Həmçinin Avropa klublarının müxtəlif futbol akademiyalarında 13-15 yaşlı futbolçularımız da az deyil.
Futbolçularımız xaricə getmək üçün maaşlarını azaltmalı, rahatlıq zonasını tərk etməli olacaqlar. İdman mentalitetimizi və psixologiyamızı dəyişməyin vaxtıdır. Əhəmiyyətli bir amil dil maneəsi olacaq. Bu, məktəbdən kənarda repetitorlarla müxtəlif əlavə dərslərdə və ya ingilis dilini öyrənmək üçün futbol akademiyalarının özlərində edilməlidir. Amma ölkəmizdə yüksək səviyyəli futbol akademiyaları çox azdır.
Samir Həsənli
