Yenə bu şəhərdə üz-üzə gəldik,

Neyləyək, ayrıca şəhərimiz yox.

Bəlkə də, biz xoşbəxt ola bilərdik,

Bəlkə də, xoşbəxtik,

xəbərimiz yox.

Aradan nə qədər il keçib görən, -

Tanıya bilmədim,

məni bağışla.

Mən elə bilirdim, sənsiz ölərəm,

Mən sənsiz ölmədim,

məni bağışla!

“Ölmədim” deyirəm,

nə bilim axı, -

Bəlkə də, mən sənsiz ölmüşəm elə,

Qəbirsiz-kəfənsiz

ölmüşəm elə.

Bəlkə də, biz onda ayrılmasaydıq,

Nə mən indikiydim,

nə sən indiki, -

Ayrıldıq, şeytanı güldürdük onda;

Bu ilin

bu ayın

bu günündəki,

Elə bu küçənin bu tinindəki

məni də, səni də öldürdük onda.

…Sağımız-solumuz adamla dolu,

Qol-qola kişilər, qadınlar keçir.

Özündən xəbərsiz

ömründə min yol

Özünü öldürən adamlar keçir.

Keçir öz qanına batan adamlar,

Bir də ki, qan hanı?

Qan axı yoxdu.

Hamı günahkardı dünyada,

amma

Dünyada heç kəsin günahı yoxdu.

Bizsiz yazılmışdı bu tale, bu baxt,

Sapanddan atılan bir cüt daşıq biz.

Bəlkə bu dünyada

on-on beş il yox,

Min il bundan qabaq ayrılmışıq biz.

Halal yolumuzu dəyişib,

nəsə

Çaşmışıq, bir özgə yoldan getmişik.

Bəlkə min il qabaq səhv düşüb nəsə,

Minillik bir səhvə

qurban getmişik.

Dəyişib yerini bəlkə qış-bahar,

Qarışıb dünyanın şəhəri, kəndi.

Bəlkə öz bətnində

ögey analar

Ögey balaları gəzdirir indi.

Ömrüm başdan-başa yalandı bəlkə,

Taleyim başqaymış doğrudan elə.

O yoldan ötən qız

anamdı bəlkə,

Bəlkə də, oğlumdu bu oğlan elə.

Bu yalan ömrümdə

görən sən nəsən?

Bəlkə heç sevgilim deyilsən mənim.

Anamsan,

bacımsan,

nənəmsən,

nəsən?!..

Bircə Allah bilir, nəyimsən mənim.

Bizi kim addadar bu ayrılıqdan,

Çatmaz dadımıza

nə yol, nə körpü.

Ölüsən,

dirisən,

hər nəsən,

dayan!

Dayan, heç olmasa əlindən öpüm…

Deyirsən: “Ölüyəm, ölünü öpmə…”

Əlimin içində

soyuyur əlin.

Deyirsən: “Sən Allah, əlimi öpmə,

əlimdən, deyəsən, qan iyi gəlir…

İlan balası

Böyüyüb bu körpə ilan balası,

gah o başa, gah bu başa sürünür.

Sevinir udduğu havaya, suya,

Torpağa sevinir, daşa sevinir.

Bir sevgi həvəsi dolur canına,

Gecələr gözünün itir yuxusu.

Çiçəyin qoxusu,

otun qoxusu,

Küləyin nəfəsi dolur canına.

… Özündən xəbərsiz,

səssiz-səmirsiz

Zəhərə çevrilir canında hər şey…

Bu ilan balası bir vaxt

Canında

Gizlənən zəhərdən xəbər tutacaq.

Bəlkə qarğıyacaq

baxtını onda,

Bəlkə boğazını

qəhər tutacaq.

Ağlama, ağlama, ilan balası,

Baxtını qarğıma, ilan balası!

Bu da bir ömürdü,

dözəsən gərək,

Beləymiş taleyin əmri, buyruğu;

Döşünün altında –

sevən bir ürək,

Dişinin altında –

zəhər tuluğu.

Görənlər çığırar:

– İlan var, ilan!..

Qovduqca qovarlar səni dünyada.

Hər yandan kəsilər

yolun-yolağın,

Tək bircə yol qalar sənə dünyada;

Başından

quyruğunacan,

Zəhərli dişindən

Quyruğunacan

Tək bircə yol qalar, –

o yol özünsən,

Özün öz yolunsan, ilan balası.

Özün bu dünyada öz əzizinsən,

Özün öz balansan, ilan balası.

Hara qaçacaqsan

göz qabağından,

Bu zalım dünyayla neyləyəcəksən?

Yüz yol çıxacaqsan

öz qabığından,

Özündən ayrıla bilməyəcəksən.

Öyrən,

yavaş-yavaş özünə öyrən,

Dünyanın hər cürə üzünə

öyrən.

Barış canındakı zəhərli dərdlə,

iyrənmə özündən, ilan balası.

Bəlkə də, ən acı həqiqət elə

sənsən yer üzündə, ilan balası.

Sənsən haqqın yolu bu yer üzündə,

tanrı özü seçib bu yolu bəlkə.

Yüz cür sifətiylə, yüz cür üzüylə

Dünya səndən keçib durulur bəlkə.

Qara paltarlı qadın

Kişilər bir olmur, atam balası, -

qorxağı var, igidi var.

Amma hər kişinin öləndən sonra

qəbri üstə ağlayası

Bir qara paltarlı gözəl qadına

ümidi var.

Sən öləndə

kim olacaq gözlərini bağlayan?

Qardaşmı olacaq,

yadmı olacaq?

Bu dünyada

bəlkə sənə ən çox ağlayan

Ən çox ağlatdığın qadın olacaq.

Göz yaşları yuduqca baş daşını,

Qəbrində qurcalanıb

deyəcəksən,

İlahi, illər boyu ağlatdığım bu qadın

görən necə saxlayıb

bu qədər göz yaşını?!

Bircə kərə

nə saçını oxşamışam,

nə gözünü silmişəm,

Gözlərimə batır indi

saçlarının hər dəni.

İllər boyu

bu qadına mən axı dərd vermişəm,

İndi görən niyə çəkir dərdimi?!

Bu qadın

baş daşımı

öpüb sığallamaqdansa,

Yumruğuyla döysə, döysə yaxşıdı.

Qəbrimin üstündə ağlamaqdansa,

Məni söysə yaxşıdı.

Yeri, yeri, qara paltarlı qadın,

Kiri, kiri, qara paltarlı qadın.

Bu qəbir də min qəbirdən biridi,

baş daşımı bəsdi basdın bağrına.

Bütün mənə ağlayanlar kiridi,

sən də kiri, qəbrim damır, ağlama!..

Dünyanın sən olan yeri

Boşaldı dünyanın sən olan yeri…

Dünyanın

sən olan yerindən indi

Tozlana-tozlana maşınlar keçir,

Nazlana-nazlana xanımlar keçir,

Cavanlar keçir

tüpürüb siqaret kötüklərini.

Dünyanın sən olan yerindən ancaq

mən keçə bilmərəm.

Baş alıb qaçaram gecələr ilə,

Uzun yollar ilə, küçələr ilə,

Dünyanın sən olan yerindən elə

baş alıb qaçaram, qaça bilmərəm.

Yenə də, açılar səhər qəfildən,

yenə də, sökülər qızıl dan yeri.

Bütün yer üzünün hər tərəfindən

görünər dünyanın sən olan yeri.

Dünyanın sən olan yerinə bir gün

yağış yağacaq.

Gecə köynəyində, ürkək-utancaq,

çıxarsan eşiyə, gözlərsən məni,

üşüyə-üşüyə gözlərsən məni.

Qoşulub ağlarsan

yağan yağışa,

Əlimdən nə gələr?..

Məni bağışla!..

…Nə sən kiriyirsən, nə yağış kəsir,

yağışa qarışıb axarsan, kiri.

Ağlaya-ağlaya bu yaz gecəsi

əriyib yağışa çıxarsan, kiri.

Baxdıqca qorxuram

yağan yağışa,

Ağlaya bilmirəm…

Məni bağışla!..

Ay işığı

Ay işığı düşdü göydən,

Canımdan - qanımdan keçdi.

Gözümün içindən keçdi,

Özümün içindən keçdi.

Keçdi, dabanımdan keçdi,

Az qaldı ki,

İki yerə bölə məni,

Başımdan göyə mıxladı,

Dabanımdan yerə məni.

Ha istədim...

Addım ata bilmədim...

Yanımdan adamlar keçir,

Ay işığı nə vecinə?

Burax məni, Ay işığı,

Gedim işimə-gücümə.

Bu nə işdi, Ay işığı,

Niyə yolun menden keçdi?

Hamı çaşdı, Ay işığı,

Görən-görən gendən keçdi.

Dedilər dəlidi, nədi,

hərəir ad verdi mənə.

Kimi baxıb kül elədi,

kimi baxıb güldü mənə.

...Bu mənim əlim-ayağım,

Bu ağzım, burnum, dodağım,

Kimsədən əksikliyim yox,

Yox kimsədən artıqlığım, -

burax gedim, Ay işığı!

Aman, atam, o nə daşdı?!

O daş atan hara qaçdı?

İtlər canıma daraşdı,

burax gedim, Ay işığı!

Sən dadıma yetiş , Ana,

Ana, sənin balan mənəm.

Bu gecə ay işığına

çarmıxlanıb qalan mənəm.

Ana, məndən keçən bu işıq nəymiş,

Ana, mən ki işıq yeyən deyiləm.

Görünür bəxtim beləymiş,

baxtımı söyən deyiləm.

Ölməmişəm ağlamayın,

Keçin ayaq saxlamayın,

Qapıları bağlamayın,

onsuz da, döyən deyiləm.

...Yalama? çəkməm kirlidi,

Hürmə, canım fikirlidi,

Əl çək, ay Allahın iti,

mən sənin yiyən deyiləm.

Dilim lal, başım aşağı,

Evin ən mağmın uşağı,

Burax gedim, Ay işığı,

Mən də sən deyən deyiləm.

Yavaş-yavaş sevdim səni

Yavaş-yavaş sevdim səni,

Hər gün bir az da sevdim.

Ən çox bu qış sevdim səni,

Qarda, ayazda sevdim.

Gör bir nə tez isinişdik

Havalar soyuyanda.

Adamlar qalın geyinib,

Ağaclar soyunanda.

Qar altından baş qaldıran

Çiçəktək sevdim səni.

İstisinə qızındığım

Ocaqtək sevdim səni.

Hələ bu cür sevməmişdim

Ömrüm boyu heç kimi.

Səni sevdim qar üstündə

Yem axtaran quş kimi.

Qorxa-qorxa bu sübh çağı

Nə baxırsan göyə sən?

Deyirsən ki, günəş çıxıb,

Qar əriyir deyəsən…

İçindən yıxılır adam

Təkcə gücsüzlüyündən

yıxılmır, atam balası,

Arabir gücündən yıxılır adam.

Başını dik tutub gəzdiyi yerdə

içindən yıxılır adam.

İllər boyu neçə dərdə

dözüb dayanır,

Qəfil sevincindən yıxılır adam.

Dünya qaçır ayağının altından –

yıxılmır,

Bu dünyanın ən dəlisov atından

yıxılmır,

Amma bir kəpənəyin qanadından,

bir otun ucundan yıxılır adam.

…Gülmə hər yıxılana,

atam balası, gülmə, –

Elə bilmə

bu dünyada təkcə gücsüzlüyündən

ya da ki, acından yıxılır adam…

Başı kəsik gözəl kötük

Başı kəsik gözəl kötük,

bu dağı sənə kim çəkdi?

Baltanı sənə kim vurdu,

bıçağı sənə kim çəkdi?

İpək-ipək yarpaqların

Küləklərlə talandımı?

Bilək-bilək budaqların

ocaqlarda qalandımı?

Küsdünmü taleyin acılığından?

Zalımlar keçmədi qocalığından

Yıxılmış ucalığından,

başı kəsik gözəl kötük…

Gözəl kötük, sızıldama, göynəmə,

Nə baltalar, nə bıçaqlar qalacaq.

Ucalıqdan yıxılsan da, qəm yemə,

Sən yıxılan ucalıqlar qalacaq.

Dünyanın küləyi keçər,

Qarı yağışı keçər.

Qatar-qatar quşu keçər,

daş atarlar, daşı keçər

sən yıxılan ucalıqdan.

Ümidli gözlər dikilər,

Körpə ağaclar yekələr,

Yekələr, qalxar, dikələr

sən yıxalan ucalığa...

Məndən sənə salam olsun,

başı kəsik gözəl kötük!

Balam olsa, balan olsun,

başı kəsik gözəl kötük.

Əyilim, köksünə başımı qoyum,

Gecələr laylamı çalasan mənim.

Böyründə bir evin daşını qoyum,

evimin dirəyi olasan mənim.

Gözəl kötük,

yaraların köz bağlasın, sağalsın,

Bu dünyada nə baltalar,

Nə bıçaqlar qalacaq.

Ucalıqdan yıxılsan da,

Yenə canın sağ olsun,

Bu dünyada

Sən yıxılan ucalıqlar qalacaq...

Dünya qəfil işıqlansa

Qəfil gün doğsa bir gecə,

Dünya düm ağ işıqlansa;

Şəhər-şəhər, küçə-küçə,

Otaq-otaq işıqlansa,

Görərik kimlərin əli

kimlərin cibindən çıxır.

Kimlər əyilə-əyilə

kimlərin evindən çıxır.

Qəfil gün doğsa bir gecə,

Min-min gizli günah görsək,

Üstünü örtə bilməsə,

Bu dünyanı çılpaq görsək,

Başımıza hava gələr,

ağlımız çaşar bəlkə də.

Hamı birdən baş götürüb

dünyadan qaçar bəlkə də.

Bu dünyada bəs kim qalar,

Kim böyüdər, uşaqları?!

...Nə yaxşı ki, bu dünyamız

Yavaş-yavaş işıqlanır...

Yağış yuyur, gün qurudur

Bu yerləri, bu göyləri

Yağış yuyur, gün qurudur.

Bu dünyada çox şeyləri

Yağış yuyur, gün qurudur.

Gözümüzün yaşını da,

Bağrımızın başını da

Qəbrimizin daşını da

Yağış yuyur, gün qurudur.

Gələn nədi, gedən nədi?

Bələk nədi, kəfən nədi?

Bu dünya öz kefindədi

Yağış yuyur, gün qurudur.

...Ulduzların tozunu da,

Lap günəşin özünü də,

Lap yağışın özünü də

Yağış yuyur, gün qurudur...

Analar aldatdı bizi

Şirin-şirin yuxudaydıq,

Bir zalım oyatdı bizi.

Anaların qucağından

Bu dünyaya atdı bizi.

Düşdük yolların ağına,

Baxtımızın sorağına,

Qatdı bizi qabağına,

Əlində oynatdı bizi.

Biz ki yol nədi bilməzdik,

Biz ki öl nədi bilməzdik,

Bilsək dünyaya gəlməzdik,

Analar aldatdı bizi…

Gedək biz olmayan yerə...

Gəl, əl-ələ tutub gedək,

Gedək biz olmayan yerə.

Hər dərdi unudub gedək

Dərdimiz olayan yerə.

Burda qoyaq özümüzü,

Bu qirişan üzümüzü,

Bu köhnələn sözümüzü,

Gedək söz olmayan yerə.

Bir kimsə tutmasın xəbər,

Gəl, çıxıb gedək birtəhər.

Bu ev, bu küçə, bu şəhər,

Bu dəniz olmayan yerə.

Atam oğlu, az çapala,

Sən deyən çətin tapıla,

Bu Ramizi kim aparar

Bu Ramiz olmayan yerə?!

Fidan
Qlobal.net