24 yaşımda toy günü evdən qaçmışdım. Məcburi evlilikdən özümü xilas etmək istəyirdim. Böyük həyacanla toy hazırlıqları gedən və az sonra oğlan evinin gələcəyi evimizdən gizli çıxdım.
Bakıya gəlmək üçün avtovağzala piyada necə qaçdımsa...
Avtobusa mindim. Avtobus hələ adam yığırdı. O dəqiqələr mənə illər kimi gəldi. Qorxudan ölürdüm ki, fərqində olub arxamca gələrlər. Tərslikdən də avtobusun tərpənməyi gecikirdi. Və sonda yola düşdü.
Dərindən nəfəs alıb şükr edərkən bir də baxdım bir maşın siqnal verə-verə avtobusun qabağını kəsdi. Sürücü dayandı, qapı açıldı və dayım, anam, nənəm…
Məni məcbur avtobusdan aşağı düşürtdülər. Dedilər atan bilsə səni də, bizi də öldürər, bizi bədbəxt eləmə. Yarım saat yalvardılar, anam, nənəm ağladı…
Hətta dedilər ki, istəmirsən boşanarsan, amma mütləq ərə get, adımızı batırma, bizi biabır etmə.
Və mən geri dönmək məcburiyyətində qaldım. O gün ağlaya-ağlaya gəlin köçdüm. Bu sətirləri yazarkən belə gözüm dolur.
İlk gecəm də faciə oldu, yaşadığım 7 il də mənasız, sevgisiz, mutsuz.
Bunlara əlavə olaraq da hər gün əsəb, aqresiya, dava, hətta neçə dəfə pəncərəni açıb 7-ci mərtəbədən özümü atmaq istəmişəm.
Sonda 1 uşaqla boşandım…
Və indi bilirsiz niyə bunlar yadıma düşdü? Bir anlıq ağlıma gəldi ki, görəsən mən həmin günü qaçmağı bacarsaydım həyatım necə olacaqdı? Bu sual ilk dəfə olaraq məni düşündürür.
Xoşbəxt Qadınlar Klubu
Xəbər 5 dəfə oxunub.
Bakıya gəlmək üçün avtovağzala piyada necə qaçdımsa...
Avtobusa mindim. Avtobus hələ adam yığırdı. O dəqiqələr mənə illər kimi gəldi. Qorxudan ölürdüm ki, fərqində olub arxamca gələrlər. Tərslikdən də avtobusun tərpənməyi gecikirdi. Və sonda yola düşdü.
Dərindən nəfəs alıb şükr edərkən bir də baxdım bir maşın siqnal verə-verə avtobusun qabağını kəsdi. Sürücü dayandı, qapı açıldı və dayım, anam, nənəm…
Məni məcbur avtobusdan aşağı düşürtdülər. Dedilər atan bilsə səni də, bizi də öldürər, bizi bədbəxt eləmə. Yarım saat yalvardılar, anam, nənəm ağladı…
Hətta dedilər ki, istəmirsən boşanarsan, amma mütləq ərə get, adımızı batırma, bizi biabır etmə.
Və mən geri dönmək məcburiyyətində qaldım. O gün ağlaya-ağlaya gəlin köçdüm. Bu sətirləri yazarkən belə gözüm dolur.
İlk gecəm də faciə oldu, yaşadığım 7 il də mənasız, sevgisiz, mutsuz.
Bunlara əlavə olaraq da hər gün əsəb, aqresiya, dava, hətta neçə dəfə pəncərəni açıb 7-ci mərtəbədən özümü atmaq istəmişəm.
Sonda 1 uşaqla boşandım…
Və indi bilirsiz niyə bunlar yadıma düşdü? Bir anlıq ağlıma gəldi ki, görəsən mən həmin günü qaçmağı bacarsaydım həyatım necə olacaqdı? Bu sual ilk dəfə olaraq məni düşündürür.
Xoşbəxt Qadınlar Klubu
Xəbər 5 dəfə oxunub.
