Qadınların seçki hüququ - qadınların seçkilərdə səs vermək hüququdur. 19-cu əsrin ortalarından başlayaraq geniş əsaslı iqtisadi və siyasi bərabərlik və sosial islahatlar üçün gördüyü işlərdən başqa, qadınlar səsvermə hüququ qazanmaq üçün səsvermə qanunlarını dəyişdirməyə çalışdılar. Bu məqsədlə cəhdləri əlaqələndirmək üçün milli və beynəlxalq təşkilatlar yaradıldı. Xüsusilə Beynəlxalq Qadın Seçki Alyansı (1904-cü ildə Berlində , Almaniyada yaradılmışdır) qadınların bərabər vətəndaş hüquqları üçün yaradılmışdır.
Son əsrlərdə qadınlara səsvermə hüququ verildiyi, sonra isə onlardan məhrum edildiyi bir çox hallar baş verdi. Qadınlara seçki hüququnun verilməsi və qorunub saxlanılması üzrə dünyada ilk yer 1776-cı ildə Nyu-Cersi oldu (baxmayaraq ki, 1807-ci ildə bu, yalnız ağdərili kişilərin səs verə bilməsi üçün geri qaytarıldı).
Qadınlara davamlı olaraq səs verməyə icazə verən ilk əyalət 1838-ci ildə Pitkern adaları , ilk suveren ölkə isə 1913-cü ildə Norveç oldu, çünki 1840-cı ildə ilk növbədə ümumi seçki hüququna malik olan Havay Krallığı bunu 1852-ci ildə ləğv etdi və sonradan ona ilhaq edildi. 1898-ci ildə ABŞ . 1869-cu ildən sonrakı illərdə Britaniya və Rusiya imperiyalarının nəzarətində olan bir sıra əyalətlər qadınlara seçki hüququ verdi və onlardan bəziləri sonradan Yeni Zelandiya , Avstraliya və Finlandiya kimi suveren dövlətlərə çevrildi.. Mülk sahibi olan qadınlar 1881-ci ildə İnsan adasında səsvermə hüququ qazandılar və 1893-cü ildə o vaxtkı özünü idarə edən Britaniya koloniyası olan Yeni Zelandiyada qadınlara səsvermə hüququ verildi. Avstraliyada 1894–1911-ci illərdə (federal olaraq 1902-ci ildə) qeyri — aborigen qadınlar tədricən səsvermə hüququ qazandılar. Müstəqillikdən əvvəl Böyük Finlandiya Hersoqluğunda qadınlar 1906-cı ildə həm səsvermə, həm də namizəd kimi iştirak etmək hüququ, eyni zamanda irqi bərabərlik qazanan ilk insanlar idi. Əksər böyük Qərb dövlətləri müharibələrarası dövrdə qadınlara səsvermə hüquqlarını genişləndirdi ( Kanada (1917), İngiltərə və Almaniya (1918), Avstriya, Hollandiya (1919) və ABŞ (1920)). Avropada diqqət çəkən istisnalar Fransa ( qadınlar 1944-cü ilə qədər səs verə bilməyib), Yunanıstan (1952-ci ilə qədər qadınlar üçün bərabər səsvermə hüququ mövcud deyildi, baxmayaraq ki, 1930-cu ildən savadlı qadınlar yerli seçkilərdə səs verə bilərdilər) və İsveçrə (burada 1971-ci ildən qadınlar federal səviyyədə səs verə bilərdilər və 1959–1990-cı illərdə qadınlar yerli kanton səviyyəsində səsvermə hüququ əldə etdilər) olub. Qadınlara səsvermə hüququ verən son Avropa yurisdiksiyaları 1984-cü ildə Lixtenşteyn və 1990-cı ildə yerli səviyyədə İsveçrənin Appenzell Innerrhoden kantonu olub. Səudiyyə Ərəbistanı qadınlara səsvermə hüququ verdiyindən (2015), qadınlar seçkiləri olan hər bir ölkədə səs verə bilərlər.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dönəmindəki şərəfli ilklərdən biri də bütün təbəqələrdən olan qadınlara seçki hüququnun verilməsidir.
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti 1918-ci ildə qəbul etdiyi İstiqlal Bəyannaməsi ilə bərabərhüquqluluq prinsipinin, seçmək və seçilmək hüququnun təsbiti ilə yanaşı, həm də Şərqdə ilk dəfə qadına səsvermə imkanı vermiş oldu.
Müharibə qadınların iştirakı onların fiziki və əqli cəhətdən aşağı olması anlayışını puç etdi və qadınların həm konstitusiyaya, həm də xüsusiyyətinə görə səsvermə hüququna malik olmadığını müdafiə etməyi çətinləşdirdi. Əgər qadınlar silah-sursat fabriklərində işləyə bilirdilərsə, onlara səsvermə hüququ verməmək həm nankorluq, həm də məntiqsizlik kimi görünürdü . Lakin səsvermə hüququ müharibə əməyinin mükafatından daha artıq idi. Qadınların müharibədə iştirakı qadınların ictimai səhnəyə çıxması ilə bağlı yaranan qorxuları aradan qaldırmağa kömək edirdi.
Həqiqətən də, Birinci Dünya müharibəsindən əvvəl qadınların seçki hüququnun əleyhdarları, məsələn, Böyük Britaniya Qadınların Milli Anti-Seçki Hüququ Liqası qadınların hərbi işlərdə nisbi təcrübəsizliyini və əhalinin əksəriyyətini təşkil etmələrini yerli seçkilərdə səs vermələrinin səbəbləri kimi göstərdilər, lakin onların milli seçkilərdə səs vermələrinə icazə vermək təhlükəli olardı.
Qadınlar və onların tərəfdarları tərəfindən genişlənmiş siyasi kampaniyalar, ümumiyyətlə, qadınların seçki hüququ üçün qanunvericilik və ya konstitusiyaya düzəlişlər əldə etmək üçün zəruri olmuşdur. Bir çox ölkələrdə qadınlar üçün məhdud seçki hüququ kişilər üçün ümumi seçki hüququndan əvvəl verilirdi; məsələn, savadlı qadınlara və ya mülk sahiblərinə bütün kişilərə seçki hüququ verilirdi. Birləşmiş Millətlər Təşkilatı İkinci Dünya Müharibəsindən sonrakı illərdə qadınların seçki hüququnu təşviq etdi və Qadınlara Qarşı Ayrı-seçkiliyin Bütün Formalarının Ləğv edilməsi haqqında Konvensiya (1979) əsas hüquq kimi müəyyən edildi və hazırda 189 ölkə bu konvensiyanın iştirakçısıdır.
Natəvan Məhərrəmova,
Elşad Yəhyayev adına 56 №-li məktəbin Azərbaycan dili və ədəbiyyat
